Van weiland naar natuur

28 oktober 2025

Het verhaal van Annemie en Math, particuliere grondeigenaren in Limburg. “We hebben geen kinderen en vinden het fijn om toch iets achter te laten. Iets dat mensen inspireert”, zegt Annemie Akkermans. Samen met haar man Math besloot ze om hun weiland om te vormen tot natuur. Geen strak gemaaid grasveld meer, maar een levendig landschap waar bloemen, vogels en insecten hun plek vinden. “We zijn natuur- en dierenliefhebbers”, vertelt Math. “Op een gegeven moment dachten we: laten we iets moois van dat weiland maken.”

Advies en begeleiding

Vier jaar geleden vond Math op de website van de Provincie Limburg informatie over natuurbeheer. “Ons perceel bleek geschikt voor natuurontwikkeling en we kwamen in aanmerking voor subsidie via de SKNL-regeling. Maar er moest wel een stapel papierwerk ingevuld worden. Wij werkten toen nog allebei, dus we hebben een adviseur natuur en landschap ingeschakeld. Femke Pakbier heeft ons goed geadviseerd en geholpen met de communicatie en papierwinkel.”

Vochtig hooiland

De eerste stap was het maken van een investeringsplan: van landbouwgrond naar natuur. “De bestemming werd vochtig hooiland, omdat het naast een beek ligt die vaak buiten haar oevers treedt”, legt Math uit. “De grond verschraalt nu er geen kunstmest meer gebruikt wordt. Zo groeien er nu veel meer soorten planten, zoals boterbloemen en dotterbloemen. En daardoor komen ook insecten, vlinders en weidevogels terug.”

Struweelhaag en afrastering

Ook gingen ze aan de slag met het inrichtingsplan. Langs de rand van het perceel kwam een struweelhaag van onder andere meidoorn, sleedoorn, hazelaar en aalbessen. “Allemaal inheemse soorten”, vertelt Math. “We hebben ook een nieuwe afrastering laten zetten om de jonge haag te beschermen tegen loslopend vee.”

“Een en al gekwetter”

Annemie glimlacht als ze vertelt hoe snel alles groeit en bloeit. “De haag was eerst klein, nu is hij al anderhalve meter hoog. En het stikt er van de vogeltjes. Het is een en al gekwetter. Nog nooit gehoord hier. Omdat we ons nieuwe stukje natuur zoveel mogelijk met rust willen laten, kijken we vaker met de verrekijker vanaf onze zolder. Prachtig om te zien.”

Elk jaar komen er nieuwe plantensoorten bij

Het onderhoud vraagt tijd en aandacht. Maaien moet bijvoorbeeld in delen, zodat opgeschrikte dieren zich kunnen verplaatsen naar het nog niet gemaaide stukje. “Er is een kwaliteitshandboek voor, dat we samen met Femke hebben opgesteld”, legt Math uit. “We hebben al veel geleerd over planten, hagen, maaien. Elk jaar komen er nieuwe plantensoorten bij. Het is intensief, maar mooi.”

Minder wateroverlast

De resultaten gaan verder dan ze hadden gedacht. Niet alleen de natuur ontwikkelt zich volop, maar hierdoor is er ook minder wateroverlast in het gebied. Math: “Het landschap werkt nu als een spons. Het houdt water vast. En de beek heeft veel schoner water, omdat er geen kunstmest meer insijpelt.”

“Het is het allemaal waard”

Ze hopen dat anderen ook kiezen voor natuurontwikkeling. “We raden mensen aan om het ook te doen”, vertelt Annemie. “Wat belangrijk is: eigen initiatief en geduld. Je moet het leuk vinden om ermee bezig te zijn. En bereid zijn om je open te stellen voor alles wat erbij komt kijken.” Math kijkt naar buiten, naar het veld vol leven. “Het kost tijd”, zegt hij, “maar het is het allemaal waard.”